Τόσα συμβαίνουν...αλλά πρώτη φορά
το βρίσκω μάταιο να σχολιάσω..
Ας μας λυπηθεί η Παναγία μας...
Ας είμαστε κάτω από την σκέπη της!
Αδύναμοι άνθρωποι όλοι μας...
Με πίστη...λέμε..
αλλά είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε..?
να θυσιάσουμε τα παιδιά μας στο όνομά Του?
Να ζήσουμε δύσκολες στιγμές..μήνες...χρόνια..
με πόνο ..αλλά πίστη και προσευχή..
Σπαράζει η καρδιά μου σε όλες τις φωτογραφίες
που κυκλοφορούν..
καιρό τώρα..όχι μόνο πρόσφατα με τα γεγονότα
στην Ευρώπη..
Δεν θέλω πια να τα διαβάζω, όχι από αδιαφορία..
αλλά γιατί πιστεύω πως τα μέσα το εκμεταλεύονται
για να μας τρομοκρατούν..
Πως να ζεις μόνιμα τρομοκρατημένος?
δεν γίνεται..δεν το θέλει κανείς..
ούτε ο ίδιος ο Θεός!
Είμαστε έτοιμοι? σίγουρα όχι!
Πίστη μόνο...
πίστη και προσευχή...
όση πίστη έχουμε...
όση προσευχή μπορούμε να κάνουμε..
αν ακουστούμε εμείς οι ανάξιοι...
Έχει ο Θεός!!
(και πάλι σε στιγμές αδυναμίας αναρωτιέσαι...
θα έχει άραγε και για εμάς?)
όταν ο θεός στέλνει ένα παιδί...